سلام ....
خب من اول یه معذرت خواهی به همه عزیزانم بدهکارم ....
ببخشید ... حقیقتش اینه که من مودمم الان یه 3 هفته ای هست که مشکل داره و من چون از سخت افزار هیچی حالیم نیست خودم بهش دست نزدم ... و از اون ورم نبردمش جایی که ببینن دردش چیه ... آخه بدون ماشین واقعا درد آوره .. این طرف و اون طرف رفتن ...
در نتیجه باید ببخشید که نمیتونم زیاد بیام تو نت ... فقط روزهایی که میام شرکت از اینجا آن میشم ... چون از شما چه پنهون حس کافینت رفتن هم ندارم ....
وقتی هم که میام شرکت , اصلا دست و دلم به نوشتن نمیره ... یعنی ... اون حسی که گفته بودم باعث میشه بشینم و 4 -5 ساعت تایپ کنم ... اصلا تو شرکت به وجود نمیاد .
ایشالله یه خیرخواهی پیدا بشه و بیاد خونه ما و ببینه این مودم چشه ... اونوقت من دوباره زود زود میام ...
الانم فقط اومدم از عزیزانی که خیلی به من لطف داشتن تشکر کنم ... بابا مردم از شرم ...
به خدا آب شدم ...
اینطوری تحویلم میگیرین یه موقع باورم میشه که چیزی هستما ...
از نمایشگاه وب هم بگم که محشر بود .... دست برو بچه های باعث و بانیش درد نکنه ...
واقعا خسته نباشن ....
خبر دیگه اینکه امتحانهای میانترم شروع شد و من هنوز نمیدونم چه واحدهایی دارم ...
فقط میدونم که فردا امتحان مدارمنطقی دارم که هنوز نمیدونم چیه!!! باز هم دست به دامن امدادهای غیبی میشیم تا ببینیم چی میشه ...
دیگه .....
یه را خوب بلدم که تا همیشه با هم دوست بمونیم ...
هر چی من گفتم .... تو بگو باشه ... درسته
اینجوری برای همیشه با هم دوست میمونیم ....
شل سیلوراستاین
ما صد در صد در برابر همه تجربه هایمان مسئول هستیم .
هر اندیشه ای که از ذهن ما میگذرد, آینده ما را می آفریند.
نقطه اقتدار همواره در لحظه حال است.
عذاب هر کس به دلیل انزجار از خویش و احساس گناه است.
درونی ترین احساس هر کس این است :
آنچنان که باید خوب نیستم .این تنها یک اندیشه است و اندیشه را میتوان عوض کرد.
انزجار و انتقاد و احساس گناه بیش از هر الگوی دیگر صدمه می زند.
دست کشیدن از نفرت و انزجار حتی مرض سرطان را نابود می کند.
هنگامی که به راستی خود را دوست بداریم , همه چیزهای نیکوی زندگی به حرکت در می آید.
ما میتوانتیم گذشته را رها کنیم و ببخشاییم.
باید مشتاقانه بخواهیم که خویشتن دوستی را بیاموزیم .
تایید وپذیرش خویشتن در زمان حال , کلید دگرگونیهای مثبت است.
این ماییم که این به اصطلاح بیماری را در تن خود می آفرینیم.
زندگی واقعا بسیار ساده است , از هر دست بدهیم از همهان دست پس خواهیم گرفت .
بر گرفته از : شفای زندگی
نوشته : لوییزال هی
ترجمه : گیتی خوشدل
نشر : پیکان
نمیدونم چرا ولی دوباره شروع کردم به خوندن این کتاب ... شاید این رو هم انقدر باید بخونم تا مثل چهار اثر از فلورانس اسکاول شین .. جرواجر بشه ...
خیلی خسته ام .. خیلی .... احتیاج به یه استراحت واقعی دارم ... باید بتونم ذهنم رو از هر چیزی خالی کنم ... حتی شده برای 10 دقیقه ...
تصمیم گرفتم روزه سکوت بگیرم . برای 1 ماه ...
فقط نمیدونم .... آیا نوشتن و یا جواب دادن به گوشی هم جزوش میشه یا نه .... آخه اون موقع که مریم مقدس روزه میگرفت نه بلاگ بود نه به اون صورت ارباب رجوع داشت ... حالا نمیدونم ... یه کاریش میکنیم دیگه ...
